جامعه ی معتادیون به اینترنت

1.ساعت 4 صبح که از خواب بیدار شده اید و برای آب خوردن

به طرف آشپزخانه می روید در بین راه mail هایتان را چک میکنید.

2.وقتی مودم را خاموش می کنید احساس پوچی می کنید،

مثل اینکه عزیزی را از دست داده باشید.

3.تصمیم می گیرید یکی دو سالی بیشتر در دانشگاه باشید

فقط برای دسترسی رایگان به اینترنت.

4.در نامه های پستی هم از Smiley (مثل <: ) استفاده می کنید.

5.وقتی می خواهید بخندید سرتان را نود درجه به سمت

چپ می چرخانید.(به مطلب قبل رجوع کنید)

6.تکلیفتان را به فرم HTML در می آورید و آدرس آن را به استادتان می دهید.

7.سگتان هم برای خودش یک صفحه وب دارد.

8.حتی خوابهای شبتان هم به فرمت HTML است.

9.سنتان را به صورت 3.x نشان می دهید.

10.پسرتان جواد را Java صدا می کنید.

11.همسرتان را به این صورت معرفی می کنید:

(aghamoon@work .money) یا :

ayal@kit chen.home)(

12.آدرس منزلتان را به این صورت روی پاکت نامه می نویسید:

http://12.valiasr.ave/no135.html

13.همه دوستانتان یک @ در اسمشان دارند.

14.از اینکه در یک آگهی ترحیم نمی توان آدرس Email جدید مرحوم

را نوشت ناراحت هستید.

15.تنها ارتباطتان با افراد منزل از طریق Email است.

16.انتخاب بین پرداخت قبض آب و هزینه اشتراک اینترنت آسان است،

باید مدتی بی آبی را تحمل کنید.

17.خانمتان یک کلاه گیس بر روی مانیتور می گذارد که به شما

یاد آوری کند که او چه قیافه ای دارد.

18.بر روی کنترل تلویزیون هم Double click می کنید.

19.نیمی از سفرتان را در هواپیما در حالی طی می کنید

که کامپیوتر کیفیتان را بر روی پاهایتان و بچه تان را در جعبه بالای

سرتان گذاشته اید.

20.اگر 20 روز Online نشوید حتما زنده نخواهید ماند